Percepcija je jedan od osnovnih mentalnih kognitivnih procesa koji stvaraju subjektivnu sliku sveta u našem umu. Refleksija u umu osobe se javlja direktnim uticajem na organe čula, koji uključuju vid, sluh, miris i dodir. Od onog na koji senzorni sistem zavisi od uticaja, zavise i od načina percepcije. To je percepcija koja nam daje priliku da shvatimo šta se nama događa i kako nas svet utiče na nas.
Posebnosti percepcije
Percepcija, kao i drugi kognitivni procesi, ima određene karakteristike koje ga razlikuju od pozadine drugih.
- Predmet. Kvalitet, koji se formira pod uticajem okoline na nas. Iz ovoga proizlazi da objektivnost nije urođena. Glavni doprinos njegovom razvoju ostvaruju dodaci i pokreti koji nam omogućavaju da usavršimo objektivni svet oko nas.
- Integritet i struktura. Mehanizmi percepcije omogućavaju nam da dijelimo neke objekte u "detalje" bez narušavanja njihovog integriteta. Ocenjujući objekat, prepoznajemo njegovu integralnu strukturu i možemo učiniti njegove kvalitete i svojstva.
- Konstanca. Konstanta se shvata kao relativna stabilnost dužine, veličine, oblika, boje, osvetljenja. Na primer, stolice koje smo podjednako velike posmatrali bez obzira da li je vredno od koraka od nas ili na drugom kraju koridora.
- Selektivnost. Proces percepcije takođe može biti karakterisan selektivnošću. Zahvaljujući tome vidimo samo one informacije iz našeg okruženja koje nam trebaju. Primjer je izjava "čovjek čuje samo ono što želi"
Kao što je ranije rečeno, razvoj percepcije, odnosno karakteristika svojstvenih u njemu, se dešava kada dijete raste. Ovo se manifestuje u činjenici da oblik objekta postaje značajniji za dete. Čak iu novitetu, osoba sazna da prepozna ljude i predmete oko njega. Kvantitativni indikator haotičnog pokreta pada, dok se broj ciljanih pokreta tela povećava. Aktivni razvoj percepcija se nastavlja sve do mlađeg školskog uzrasta.
Ovaj mentalni proces, kao i svi ostali, ne može se pravilno razviti, pa je veoma relevantna tema u našem vremenu proučavanje loše percepcije.
Uzroci različitih anomalija u razvoju razumevanja onoga što se dešava može poslužiti kao poremećaj u vezi između sistema organa čula i njihovih odgovarajućih centara mozga, kao rezultat traume ili morfoloških promena u telu.
Čak i ako izaberete neku povredu, onda će njegov opis zauzeti dosta prostora. Kršenje dovodi do mnogih drugih regresivnih procesa u telu, što ga čini još težim za svoje simptome.
Poremećaji u radu bilo kog senzornog sistema mogu ukazivati na leziju u odgovarajućoj oblasti mozga. Na primjer, u slučaju topografskog kršenja percepcije, osoba u bukvalnom smislu može "lutati po tri boka" jer je izgubio sposobnost navigacije na terenu. Ozbiljna alkoholna intoksikacija takođe utiče na percepciju čoveka, u toj državi, praktično nije osjetljiva, pa je teško doći do nje.
Uopšte, čak i sa jednim oštećenjem percepcije, mogu pasti osnovne potrebe organizma, što je u svakom slučaju izuzetno nepoželjan i opasan proces.